Buiten adem – 30 juni 2025
Ik ben buiten adem. Je kent het misschien wel. Aan het einde van schooljaar of
seizoen zijn er allerlei extra activiteiten vanuit school, sport, andere clubs en ook de kerk.
Herman van Veen kende het ook al: “We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen,
opstaan en weer doorgaan.
We kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer blijven staan.” Alles
gaat door en door en nemen we eigenlijk wel de tijd om even adem te halen, want van al dat
rennen ben ik buiten adem. En soms zou ik gewoon even willen blijven liggen als ik gevallen
ben, want ik kan niet meer. Even op adem komen voordat ik weer opsta en weer doorga.
Heel eerlijk, ik denk dat dat zelfs best gezond is. Want als je gevallen bent, dan heeft dat een
reden. Dan konden je benen je even niet meer dragen, of ben je gestruikeld, of was je
letterlijk te buiten adem om verder te rennen en springen. En als je dan ademloos weer
verder gaat, dan is het simpelweg afwachten tot je weer neervalt.
Soms weet ik niet hoe ik op adem moet komen. De vakantie komt eraan, maar dat
betekent niet automatisch op adem komen. Het dagelijks leven gaat namelijk gewoon door in
de vakantie. Er moet nog steeds gekookt en gegeten worden en de bergen was verdwijnen
ook niet automatisch. Soms kan je op vakantie even ontsnappen aan de simpele taken van
het huishouden, om naderhand de achterstand in te moeten halen. Juist ook met de vakantie
in zicht heb ik meer adem nodig, maar waar moet ik die vandaan halen?
Afgelopen week hoorde ik een mooie uitspraak: God blaast ons adem in, zodat wij
niet buiten adem raken. God heeft de mens gemaakt en toen hij de allereerste mens maakte,
Adam, toen hij hem gevormd had uit klei en stof, toen blies Hij hem adem in en er was leven.
God weet dat wij adem nodig hebben om te leven. Het is een eerste levensbehoefte die God
ons vanaf dag één gegeven heeft. Dus waarom ben ik zo hard op zoek naar adem, als mijn
God mij adem geeft? Blijkbaar was ik op de verkeerde plekken op zoek. Dus vandaag neem
ik even de tijd om bij God op adem te komen. Ik sluit mijn ogen en voel Zijn armen om me
heen, terwijl ik mijn hoofd tegen Hem aanleun, Zijn hartslag voel en we samen rustig ademen
tot ik het weer zelf kan.
Waar kom jij op adem?